Hardadı
Yaşım səksəni haqladı,
Keçdiyim yollar hardadı?
Haraya gedirəm, Tanrım,
Görünən dağlar hardadı?
Gəzib torpaqlar görmüşəm,
Qaralar, ağlar görmüşəm,
Ölkələr, xalqlar görmüşəm,
Hanı o xalqlar, hardadı?
Kimin üstündə əsirəm,
Nəyim itib, nə gəzirəm?
Hara belə tələsirəm,
Bizim yaylaqlar hardadı?
Çiynimdən uçdu şah quşum,
Yerindədi ağlım, huşum.
Ələndi getdi tay-tuşum,
Tək-tük o sağlar hardadı?
Bulanıram, duruluram,
Öz içimdə qovruluram.
Yeriyirəm, yoruluram,
Dəmir ayaqlar hardadı?
Ağsaqqal olmaq buydumu,
Gördüklərim yuxuydumu?
Varıydımı, yoxuydumu,
Ötən o çağlar hardadı?!
Dost qocalıb, yar qocalıb,
Can alan canlar qocalıb.
Məndən cavanlar qocalıb,
Məndən ahıllar hardadı.
Mən səni sevəndə yaz havasıydı
Mən səni sevəndə yaz havasıydı,
Neyləyim, taleyin gözü tökülsün.
Həyatım əlində quş yuvasıydı,
Quran özün oldun, uçuran özün.
Mən səni sevdim ki, yoldaş olasan,
Həyatın ən ağır, dar yollarında.
Demədim axırda bir daş olasan,
qədim qəbirstanda, yol kənarında.
Mən səni sevdim ki, yüyür, qaç, oyna,
Yenə seçilməsin ətrin bahardan.
Demədim təzədən gizlənpaç oyna,
Axşam yuxuma gir, səhər qaç ordan.
Yadıma nə düşür! — sənin ad günün
Biz qoca deyirdik, dünya təzəymiş
İli yox həyatda insan ömrünün
Anı da tarixidə bir hadisəymiş.
Zirvə
Zirvəyə qalxıram dolama yolla,
Bu yol əziyyətdi, tamaşa deyil.
Qalxıram tədbirlə, hisslə, ağılla,
Zirvənin mənzili birbaşa deyil.
Kəsir qabağımı gah sis, gah duman,
Gözümdə yorğunluq, saçlarımda dən.
Qalxıram, daş qopur ayağım altdan,
Dağ mənə söykənir, mən dağa hərdən.
İllər pillələrmiş bizdən ötəri,
Yollara gah bürkü, gah şaxta düşür.
Şöhrətin sevinci, yaşın kədəri
Tərs kimi ikisi bir vaxta düşür.
Keçir icazəsiz ömrün səddini,
Keçirir bizi də alovdan, oddan.
Sağlamlıq, gözəllik ləyaqətini
Alır əlimizdən yaş soruşmadan.
Ah, zirvə hardadı, görəsən harda?
Nədi mən getdiyim bu cığır, bu iz?
Mən də bir zirvəyəm aşağılarda,
Nə mən zirvəsizəm, nə zirvə mənsiz.
Gedirəm, illərə sorağım düşür,
İnsan öz-özündən ayrılır demək.
Yuxarı baxıram, papağım düşür,
Aşağı baxıram, gözümdən eynək.
