Aqşin Yenisey -Harda axtarım səni…

Aqşin Yenisey

Gedək, içək.

 

Bu sevgim də daşa dəydi

Bəxtəvər daşın başına.

 

Qarımış göy üzü kimi

Asta-asta qar yağıram

sağ əlim qışın başına.

 

Daha dostlar da qoclaıb

Mənim Parisim dağılıb

Bütün səfillər yığılıb

Yenə Qavroşun başına.

 

Bəs o kimdi göydən baxdı

Baxdı…baxdı… yoxa çıxdı.

Bir şimşək də güllə çaxdı

Yağan yağışın başına.

 

Bu sevgim də daşa dəydi

Daş düşsün daşın başına!

 

 Şəkil

 

Evdə təkəm,

şəkilinə baxıram

Zəng eləyir arvadımın xalası…

Yağış yağır çəkdirdiyin şəkildə

Bir it də var,

arsız həyət tulası

 

Yağış yağır çəkdirdiyin şəkildə

Hətta bir az külək əsir, sazaqlı

Sol yanında hüzünlü bir uzaq var

Şəkillərdə yaxşı düşür uzaqlıq

 

Bir kişi də keçir arxa tərəfdən

Heç baxmırsan,

gözün elə məndədir

Həyata bax, necə gözəl yalandı

Gecə keçir,

ömür qalır,

gün gedir

 

O kişidən mənim gözüm su içmir

O kişini tanımırıq sən, ya mən.

O kişini evdən qova bilmirəm

Neçə ildir, bizdə qalır şəkilnən

 

Gecə hərdən hürür həyət tulası

— Ay it! Ay it!

Çımxırıram şəkilə

Bu şəkildə özündən də gözəlsən

Necə edim bu şəkilə çəkiləm?

 

Bir uşaq da bərk-bərk tutub əlindən

Sağın uşaq,

sol tərəfin uzaqlıq

Mən bilirəm,

şəkillərə çəkilib

Qocalıqdan daldalanır uşaqlıq

 

Bilirəm ki, yorulmusan şəkildə

Necə alım əlindəki səbəti

Necə öpüm yanındakı uşağı

Necə qovum

o kişini, o iti

Necə qovum,

kişi bəlkə ərindir

 

Uşaq sizin,

it də evin tulası

Evdə təkəm,

şəkilinə baxıram

Zəng eləyir arvadımın xalası.

 

Tarixin qadınına

 

Harda axtarım səni,

Söylə hansı əsrdə?

Hansı monastırdasan?

Hansı uzaq qəsrdə?

 

İnkivizitorlarmı

Atıb səni tonqala?

Yoxsa əsir düşmüsən,

əldən gedib son qala?

 

Yoxsa hansısa sultan

Səni hərəm eyləyib?

İnan, sənin yoxluğun

Bizi vərəm eyləyib.

 

Ağlaya da bilmirik,

Ağlamaz gözü korlar.

Yoxsa səni qul edib,

Zalım plantatorlar?

 

Qılıncamı sarılım,

Tüfəngəmi, bilmirəm.

Bu, talemi, sevgimi

İşgəncəmi? Bilmirəm.

 

Bəlkə, daş-qaş içində

Tarix səni gizləyir.

Çıx gəl, min il bu yanda

Hamı sənı gözləyir.

 

Xoşbəxtsən! Tarixin var

Sənindir qələbələr,

Fatehlər, axan qanlar

Tarixi heç sevmirlər,

Mənimtək qələbəsi,

Fatehi, axan qanı;

Tarixi olmayanlar.

 

Xoşbəxtsən, xoşbəxt yaşa.

O sən, o da tarixin.

Sənə məktub yollasam

Hansı hərfnən yazım,

Heroqlifnən, ya mixi?

 

Yüz qırx yeddi dənə sən

 

Sən heç “Nə üçün qanla başlanır qadın?”

romanını oxumusan?

Hardan oxuyasan, heç bu romanı yazan olub ki?

Dünən gecə dostum Salamla araq içirdik,

sevgidən danışırdıq

“18 yaşına çatmayanlara sevgi qadağandır”

— deyirdik

“Sevgi iki nəfər arasına çəkilmiş bərabərlik

işarəsi deyil,

Bərabərsizlik işarəsidir” – deyirdik

“İki nəfər arasındakı yeganə bərabərlik təklikdir”

— deyirdik

“Bərabərlik işarəsi riyaziyyat elminin fırıldağıdır,

Həyatda bərabər olan iki heç nə yoxdur”

— deyirdik

Rus arağı içirdik.

 

Sən heç öz evciyində gildən insan düzəldən

balaca tanrı görmüsən?

 

Bu gün evdə darıxdım, qalxıb yüz qırx yeddi

dənə “sən” saydım

Yüz qırx yeddi dənə sən

Biz bir yerdə olanda heç bu qədər çox deyildin

Nəsə bir az, az idin

Küləkli havada ağzımda xırçıldayan

qum dənəsi qədər az.

 

Mənim evim yox idi

Mənim dörd küncüm var idi, hər küncdə bir

hörümçəyim var idi

Başımın üstündə bir damım var idi

Bir qapım, iki pəncərəm var idi,

sən gələnə qədər.

Sən gələndə mən tək idim, pivə içirdim

Nəfəsimdə qurudulmuş duzlu balıqlar üzürdü

Yalnız sənin bədənin idi, mənim təkliyimin

maya dəyəri

Yalnız sənin bədənini ödəyib

Satın almaq olardı mənim təkliyimi

Öz mayasına satdım sənə təkliyimi

 

Sən gələndə mən tək idim, nənəmi düşünürdüm

Sən gələndə nənəmin gözləri bizi

çoxdan unutmuşdu

Nənəmin gözləri tək qalmışdı

Onun iynəsini saplayan biz çocuqlar

Bu qoca arvada gözlərindən girib çıxırdıq

Nənəmin gözləri biz onun içində olanda örtüldü

Biz nənəmin içində ağlaşa-ağlaşa qaldıq

İnsanın parça-parça öldüyünü heç kim

deməmişdi bizə

Bizə deməmişdilər ki,

Döşlərindən başlayır ölməyə

qadın bədəni

Deməmişdilər ki,

Ən axırda qadının ayaqları ölür

Biz gözümüzü açanda nənəmin döşləri

çoxdan ölmüşdü

Sinəsində basdırmışdı ölmüş döşlərini nənəm

Nənəm öləndə adamlar əllərinə tüpürüb, beli

götürdülər və dedilər:

— şükür sənə ilahi, çoxdan idi ki, yaxşı adam

basdırmırdıq.

Sən gələndə tək idim, insanlara

məktub yazıram

Yazırdım ki, ey insanlar,

sizinlə bir dünyada yaşamaq

Evinizin yanında ev tikmək, sizə qonşu olmaq

Heç bilirsiniz necə çətindir?

Sən gələndə sənə demək istəyirdim ki, darıxma

Küləklər səni çox sevdiyindən

Hamıdan çox üşüdəcək

Yağışlar səni hamıdan çox isladacaq

Dəniz səni çox sevdiyindən

Hamıdan tez boğacaq sularında

Balıqlar səni çox sevdiyindən

Hamının cəsədindən tez gəmirəcəklər cəsədini

Torpaqlar bütün sümüklərdən tez çürüdəcəklər

sənin sümüklərini

hər şey, hər şey səni

tələsdirəcək ki,

Mənə tez qovuşasan

 

Sən gələndə mən canlı deyildim, adam deyildim

Mən sənin gəlib çıxdığın yer idim!

Qiymət