Elsevər Bəydəmirli

İndi hər bir şeirimin gizlənmisən içində,Nəğmələrim - ayrılıq, bəstələrim əzablı.

Mən sənin yolunda düşdüm sevdaya   Süzdüm bulutların üstünə çıxdım, Vəda təpəsindən üfüqə baxdım

Bu axşamın halları   Uzaqlara süzülür gül-pəmbə xəyallarım, İşıq ili yollarda yürürkən qarış-qarış.

VÜSLATLAR MƏNİM OLSUN   Sulara yelkən açıb ümmanlara üzürəm Dənizlərin dibində sükutlar mənim deyil!

Ömürdən dilim-dilim əksilən saatlarım

Anamın həsrəti   Bilirəm, sən məni necə sevirsən, Sənin ilk beşiyin, ilk qucağınam! Gözünü hayana

Yol üstəyəm Nə özümün, nə dünyanın sahibiyəm, Yollar gedir, mən gedirəm, yol üstəyəm. Nə yaşamın, nə

Barışmağın vaxtıdır   Ayrılığa daha dözmək çətindir, Bu həsrəti bitirməyin vaxtıdır. Sən mənim canımsan

Sonsuzluq yolçusu   Dünya möminə zindan, kafirə cənnət imiş, İllərdir ki, bulanmış dərələrdən içirəm…

Uzağam   Uzağam çiçəklərin küflü göstərişindən, Göylərə pərdə çəkən qara buluddan uzaq.