BORCUNU VER ÇIXIM GEDİM
A zalım, borcunu ver çıxım gedim,
Borcu ayla, illə saxlamazlar ki!
İmkan vermə səni mən rəzil edim,
Adamı bu qədər loxlamazlar ki!
Sənə borc verdim ki, işini aşır,
Demədim hər gün iç, ağlını qaçır.
Borcunu qaytar ki, vədəsi keçir,
Bir sözü yüz dəfə kağlamazlar ki!
Səbətin gözündən tökülmür para,
Hər gəlib-gedənə verəm apara.
Günaha batırsan, ay bəxti qara
Haqqı dara çəkib, dağlamazlar ki!..
Kazımın hissiylə oynadın, bəsdi,
Borca xəyanətin səbrimi kəsdi.
Dövrün bir gün sənə olacaq qəsdi,
Etibarsıza bel bağlamazlar ki!..
SƏN GEDƏN GÜNDƏN
Bu sənli dünyamı boran, qar alıb,
Qarışıb əhvalım sən gedən gündən.
Yatağım soyuyub, gözlərim dolub,
Artıb qeylü-qalım sən gedən gündən.
Sanki daşa dönüb canımda ürək,
Eynim açılmayır, əvvəlkilər tək.
Hərdən döyəcləyir qapımı külək,
Yalnızam, ay zalım sən gedən gündən.
Artıq payız gəlib hökmünü edir,
Ağaclar yarpağın tökür birbəbir.
Hər şey təzələnib olur yerbəyer,
Düzəlmir amalım sən gedən gündən.
Düşürmü yadına görən ev-eşik?..
Bil, evə yığılmır ta məstan pişik.
Alabaş çəkməyir məhləyə keşik,
Dolaşıb hər halım sən gedən gündən.
Kazımam, agah et məni bu sirdən,
De, haçan dönürsən getdiyin yerdən?
Hal-əhval tutumadın mən dərdi-sərdən,
Ağrıyır sağ-solum sən gedən gündən.
