Musa Yaqubun şeirləri

Musa Yaqub

QUZEY

 

Nəmli xəzəlləri titrəyib əsən,

Taledən kölgəli, üstü çən quzey.

Həmişə gəlməyə qışı tələsən,

Həmişə baharı gecikən quzey.

 

Yəqin güneylərdən gəlir bu səda,

Yayılmış sabahın nuru aləmə.

Gəlmədi bu yayın günortası da,

Bu quzey doyunca bir günəş əmə.

 

Qabığı elə bil qara sürmədi,

Dibində qaralır otu, ələfi —

Bütün ömrü boyu günəş görmədi,

Quzey ağacının quzey tərəfi.

 

Yarıqaranlıqda açılmaz kefi,

Eh, üzü kölgəli yaşamaq çətin.

Quzey ağacının quzey tərəfi —

Doğmadı günəşi bu məmləkətin.

 

Qovuşur bədənim, donur kürəyim,

Bulud başım üstə dönüb tüstümə.

Quzey ağacına bənzər ürəyim,

İşığın kölgəsi düşür üstümə.

 

Doğmadı günəşi bu məmləkətin,

Biz başqa ümidlə çıxmışdıq yola,

İşıq kölgəsində yaşamaq çətin,

İşıq ola-ola, gün ola-ola.

 

Bir div nəfəsindən titrəyib əsən,

Əjdaha kölgəli, üstü çən mənəm.

Həmişə gəlməyə qışı tələsən,

Həmişə baharı gecikən mənəm.

 

MƏN Kİ…

 

Mən ki daha günəş ola bilmədim,

Mən ki daha ulduz ola bilmədim.

Hamının baxdığı, görə bildiyi

Göylərin tağında qala bilmədim.

 

Burda qalacağam,

mən elə burda,

Burda ocaq olub alışacağam,

Burda taleyimlə barışacağam,

Od-alov ömrünə qarışacağam.

 

Heç demirəm məni görələr haçan,

Bir isti yuvalı torpağı qucan

Dünyanın doğmalıq qolları varsa,

Doğma ocaqlara, yurdlara qarşı

İnsanın gedilən yolları varsa,

Mütləq o yol gəlib bura çıxacaq;

Nə qədər canda od, gözdə mehr var

Mütləq o gözlər də mənə baxacaq.

 

Torpaqda havayı daş qalan deyil,

Yaxşı tanıyıram mən bu dünyanı

Onun bir cığırı boş qalan deyil.

 

Aranı, yaylağı varsa bu elin,

İnsanın dağlarla söhbəti varsa,

Yol azan ümidin, üşüyən əlin

Yol tapıb isinmək niyyəti varsa,

O mütləq bu yerə gəlib çıxacaq;

Bilirəm havayı yanmır bu ocaq

Mütləq bu ocağa gəlməlidirlər.

Məndən də bir əhval bilməlidirlər.

Olsun üfüq boyu yatağı, yeri —

Mən daha nəhəng çay ola bilmədim

Burda qalacağam,

mən elə burda —

Burda bulaq olub qaynayacağam

Hərdən sırğa-sırğa damcılarımla

Burda çiçəklərlə oynayacağam.

 

Axtaran insanın hər addımbaşı

Böyüyən, kiçilən yolları varsa,

Duruluğa qarşı, saflığa qarşı

Dünyanın keçilən yolları varsa,

Mütləq o yol gəlib bura çıxacaq.

 

Yaxşı tanıyıram qaynar gözləri,

Qaynayan gözümə o göz baxacaq.

Mütləq sevgi yolu keçilməlidir,

İnsanın bir həsrət yanğısı varsa,

Mütləq bu sudan da içilməlidir.

 

Payızın ən kövrək çağına qarşı,

Meşəsinə qarşı, dağına qarşı,

Bənövşə boyuna, gül nəfəsinə,

Baharın yarpızlı arxına qarşı

yol gələn olsa,

Nə bilim, bir çəmən yaşıllıq üçün,

Ya da ki, minnətsiz yaxşılıq üçün

darıxan olsa,

O mütləq bu yerə gəlib çıxacaq;

Bilirəm havayı axmır bu bulaq.

Mütləq bu çeşməni görməlidirlər,

Bu ocağa salam verməlidirlər.

Qiymət