Mənim
Əsəblərim gərilib-
Dartılıb daram mənim.
Gündən-günə çoxalır,
Sağalmır yaram mənim.
Ərşə çəkilib yuxum,
Yoxdur ölümdən qorxum,
Süfrəmdə azım-çoxum,
Görməyib haram mənim.
Qızındığım bir şamla,
Əridim damla-damla,
Həlləm-qəlləm adamla,
Olmayıb aram mənim.
Nə şəhdim, şərbətim var,
Nə şanım, şöhrətim var,
Nə varım, dövlətim var
Nə pulum, param mənim.
Açıq alnım, ağ üzüm
Bir dərdiməm, bir özüm
Məlhəmim, sazım,sözüm
Təsəllim, çarəm mənim
Ramiz çəkmirsə əgər,
Dərd-sərini kim çəkər?
Gah acıdı, gah şəkər
Qohumum, qaram mənim.
22-26.12.2022, Xırdalan şəhəri
Sən demə…
Şirin bildiyim yuxu,
Ələm imiş, sən demə.
Ağarmış başın coxu
Kələm imiş, sən demə.
Qetdiyim haqqın yolu,
Heyif ki, sağı solu,
Daşla-kəsəklə dolu,
“Aləm” imiş, sən demə.
Yanlış da bir xeyirmiş
Yanan belə deyirmiş.
Ömür bəxşiş deyilmiş
Sələm imiş, sən demə.
Ramiz, gündüz çıraqla,
Dostu axtar, soraqla,
Həmdəmim ağ varaqla
Qələm imiş, sən demə!
16.02.2023, Xırdalan şəhəri
DÜNYA GÖZƏL DÜNYADIR
Hüseyn Arifə rəhmət
Vəfasız deməyin qoca dünyaya,
Öz ruhu, öz qəlbi, öz vəfası var.
Duya bilsən dünya gözəl dünyadır,
Bir dərdi versə də yüz dəvası var
Dünyada gözəllik hərədə bir cür,
Zirvədə bir cürdür, dərədə bir cür.
Ovçunun sindiyi bərədə bir cür
Kabab iyisi var, köz havası var.
Qartal – quslar şahı – göydə süzəndi,
Yaşılbaş sonalar göldə üzəndi.
Ceyranlar Muganda, Mildə gəzəndi,
Kəkliyin qayada öz yüvası var.
Ağ saçlar ağıllı başda gözəldi,
Ağıllı başlarda saç da gözəldi.
Payız da gözəldi, qış da gözəldi,
Yenə könüllərdə yaz havası var.
Dünya hər biçimdə, ölçüdə gözəl,
Çəmən də gözəldi, xalça da gözəl.
Lilpar da gözəldi, dolça da gözəl,
Ayna bulaqların öz avazı var.
Meşənin öz yeri, bağın öz yeri,
Şorun şor yeri var, yağın öz yeri.
Aranın, yaylağın, dağın öz yeri,
Duman havası var, buz havası var.
Ramiz gözəlliyi, gözəli sevir,
Saralıb solsa da xəzəli, sevir.
Tarı, kamançanı, qəzəli sevir
Qəlbində laylalı saz havası var.
08.10.2023, Xırdalan şəhəri
İndi nədən yazırsan?
(özümə)
Cavanlıqda məhəbbətdən yazardın,
Tənha şair, indi nədən yazırsan?
Gözəllərdə vəfa yoxdu deyirdin,
Qoca vaxtı tər sinədən yazırsan!
Damarında qanın coşub-daşanda,
Tərif dedin bulaqların başında.
Ömrün, günün payızında, qışında
Gül-çicəkli mənzərədən yazırsan.
Əlin gələm tutmur, dilin söz daha,
Taleyindən gileylənmə, döz daha.
Neyləyəsən – nurdan düşüb göz daha,
Boylanırsan pəncərədən – yazırsan!
Təsbeh oynat, dərdin bəlkə dağıldı,
Tərlan vaxtın xatirədi, nağıldı.
Güvənc yerin, təskinliyin ağıldı,
Tanrı verən xəzinədən yazırsan!
Şair sözlü, Ramiz adlı biri var,
Ürəyində buz bağlayan sirri var.
İndən belə nə mənası, xeyri var?
Bağrın olub zədən-zədən, yazırsan!
Tənha şair, indi nədən yazırsan?
10.09.2023, Xırdalan şəhəri
Yazıram
(özümə cavab)
İndi nədən yazdığımı soruşdun,
Hökmə qulam, itaətdən yazıram.
Səcdə qılıb yaradanın lütfünə
“Şükür” deyib ibadətdən yazıram.
İsti vurur, təntidikcə nəfəsim,
Yazmaq üçün hardan olsun həvəsim.
Bir özüməm, bir quruca qəfəsim,
Məcbur olub ətalətdən yazıram.
Sim pas atıb, kökdən düşüb sazım da,
Qış kimidir baharım da, yazım da.
Ağ kağızda yetim qalıb yazım da
Həqiqətdən, ədalətdən yazıram.
Bu dünyanın müəmması bilinməz,
Tələbatı, təmənnası bilinməz,
Dələduzu, üləması bilinməz
Hərdən çaşıb siyasətdən yazıram.
Olüm haqdı, gileylənmək nahaqdı,
Ramiz, qəlbin durnagözlü bulaqdı.
Söz mülkümün “qibləgahı” Budaqdı*,
Hücrəsini ziyarətdən yazıram.
12.09.2023, Xırdalan şəhəri
