Qoy, deyim, təzədən yaşayıram mən
1.
O gözlər, baxışlar!
Dəyişməmisən!
Önündə dayanan qocaya bir bax!
Ağarıb saçlarım… Sən həminkisən,
Sənin gözlərində dayanıbdı vaxt.
Sən həmənki Sənsən, mən o deyiləm,
Əriyib hicranda çoxdan itmişəm!
Sən həmənki sənsən, mən o deyiləm!
Bir gedər gəlməzli yola getmişəm!
Qayıt bir anlığa, məni də səslə!
Arxaya yol edək, verib əl-ələ!
Vüsala yetməyən eşqin nəğməsin,
Səsləyək yenidən, gətirək dilə!
Ağırdır bu qədər yükü daşımaq!
Qayıt! Bu əzabım qurtarsın, getsin,
Qayıt nağıllar tək… Vüsala çataq,
Hicran aramızdan ərisin itsin!
Qayıt, biz yenidən üz-üzə duraq,
Köçək arzulara, əriyək, itək.
Ayrılıq olmayan bir dünya quraq,
Gənclik sorağıyla arxaya gedək!
Sən həmənki sənsən, mən o deyiləm!
Dön mənim dünyama, dön, olaq birgə!
Bağını tərk etmiş nakam bülbüləm,
Sən qayıt -səninlə qayıdam, bəlkə!
Sən qayıt, qayıda bəlkə səninlə
Təkcə ikimizin olan o dünya!
O pak eşqimizi gətir özünlə,
Qoy, sönməz alovu yetsin haraya!
Sən həminki sənsən, mən — o deyiləm…
Qayıt ki, yolumdan getsin duman, çən.
Qaytar dünyamıza məni də, gülüm,
Qoy, deyim: təzədən yaşayıram mən!
***
2.
Qayıt, dilə gəlsin eşqimiz, fəqət-
Neçə deyilməmiş sözümüz qalıb!
Bizə gərək deyil nakam məhəbbət-
Sevda vüsalında gözümüz qalıb!
Qayıt ki, qayıdım özümə özüm,
Bu qəmli yaddaşım, ərisin, itsin.
Qayıt ki, qayıtsın gecəm, gündüzüm,
Həsrət ürəyimnən silinsin, getsin!
Qayıda bilməzsən! Bağlıdır yollar,
Ora gedən gəlməz!..
Gözlərimdə yaş!
Arzular deməyin nə mənası var,
Sən yoxsan! Məndə də ağarıbdı baş!
Dönəydim hicrandan uzaq dünənə,
Qalan illərimi qurban verərdim!
Sənli bircə günüm bəs idi mənə,
Qayıda biləydin, olmazdı dərdim!
Daha görükməyir gəncliyin izi,
Ot-alaq içinda cığırlar itib…
Aylı gecələr də gözləmir bizi!
Bir dərdli ürəyin payızı yetib…
Yaşadır eşqimi şirin xəyallar,
Ürəkdə nə qədər sirlər qalıbdı!
Bizləri fələyin yazdığı qərar,
Bir gedər-gəlməzli yola salıbdı.
«Əlvida!»- deməyə yetməyir gücüm,
Mən necə ayırım özümü məndən!
Bəlkə də, mən… yoxam, bilmirəm özüm,
Səninlə ayrılıq yetişən gündən…
