Bu axşamın halları
Uzaqlara süzülür gül-pəmbə xəyallarım,
İşıq ili yollarda yürürkən qarış-qarış.
Titrək alov kimidir bu axşamkı hallarım,
Ruhumda intibahlar oyadan bir uyarış.
Arzumun sultanıyam, hisslərimin köləsi,
Hisslər var ki uğruna öləsiyəm öləsi.
Cənnət tubalarına toxumdur hər çiləsi,
Qəmimdən sevinç doğar, iztirabdan qurtarış.
İstəmirəm bu axşam kimsə mənə darılsın,
Bu axşam mahzun ruhum məşuquna sarılsın.
Barmağını tuşlasın, qəlbim aytək yarılsın,
Səkinələr yağarkən işıltılarla yarış…
Göyləri gümüşə yox, nura boya bu axşam,
Qoy dastanlar yazılsın billur suya bu axşam.
Ruhum öz sevdasına bəlkə doya bu axşam,
Hüzünlər diyarına hakim olarkən barış.
Heç olmasa bu axşam miskin yetimi üzmə.
Damağımda dad olsun, bal pətəyindən süzmə.
Ucalsın asimana, yayılsın hüzmə-hüzmə,
Acizin lisanından, bir sonsuza yalvarış.
Bir mərdimazar durub anımı bölməyə də,
O qədər razıyam ki, bu axşam ölməyə də.
«Buyur qapılar açıq, gəl hüzura» deyə də
Bir müqəddəs dəvətə yol alıb nura varış…
Bilməsə — bilməsin
Səni necə sevdiyimi,
Ellər bilməsə bilməsin.
Ürəyimdə qövr edəni,
Dillər bilməsə bilməsin.
Gərək eşqə vəfan olsun,
Yar yolunda cəfan olsun.
Bülbülün bağrı qan olsun,
Güllər bilməsə bilməsin.
Tütyətək billəm xətrini,
Küləkdən allam ətrini.
Gül üstə şehin qədrini,
Sellər bilməsə bilməsin.
Yazdım könül bəstəsini,
Sevdamın şikəstəsini.
Sonaların işvəsini,
Göllər bilməsə bilməsin.
Gözünə göz qoyduğumu,
Görmə nələr duyduğumu,
Dənə dənə saydığımı,
Tellər bilməsə bilməsin.