Hamı payızdan yazır
Hamı payızdan yazır.
Yaşı yarı olan da,
Başı qarlı olan da,
Ömrün gülşən çağında
Qəlbi qorlu olan da.
Hamı payızdan yazır.
Hamı giley-güzarlı,
Hamı dərdli, azarlı,
Hamı yorğun, könülsüz,
Güzərandan bezarlı…
Hamı payızdan yazır.
Payızın kələyindən,
Çovgunu, küləyindən…
Payız özü də bezib
Öz payız taleyindən.
Günəş niyə üşüyür
Günəş niyə üşüyür?
Nədən üşüyür, nədən?
Rəngi çox avaziyib,
Damar-damar buludlar
Yollarına sədd çəkib —
Böyüyüb, ənginləşib.
Səma da ölgünləşib…
Günəş niyə üşüyür?
Onundamı payızı
Vaxtından əvvəl gəlb?
Onun da solub yazı,
Onun da qismətinə
Vədəsiz xəzəl gəlib?
Ayağımız altında
Xışıldayan yarpaqlar
Onun bəxtindən düşüb?
Çarəsiz dərdlərini
Gözü nəmli torpağa
Pıçıldayan yarpaqlar
Günəşin ən kədərli,
Qürub vaxtından düşüb?
Günəş niyə üşüyür?
Hələ qış qabaqdadır,
Ruhu donduran, boğan
Qar, yağış qabaqdadır.
Pöhrəli arzuları
Hələ sazaq kəsməyib,
Hələ ümid çırpınır,
Taleyindən küsməyib.
Günəş niyə üşüyür?
Nədən üşüyür, nədən?
Bəlkə içimizdəki
Süstkün biganəlikdən,
Bəlkə qəlbimizdəki
Xofdan, bəhanəlikdən?!
Bəlkə onu donduran
Şaxta içimizdədir?!
Saxta əməlimizdə,
Saxta işimizdədir?!
Taleyinə tuşlanan
Ox da içimizdədir?!
Bəlkə bizik səbəkar,
Bəlkə günah bizdədir?!..
Günəş niyə üşüyür?
Nədən üşüyür, nədən?..
Səndən düşdü
O günəşli yaz havası
Ömrümə sənlə gəlmişdi.
O çılğın dəniz havası
Ömrümü sənlə bölmüşdü.
Nəğmə-nəğmə saz havası,
Təb coşduran söz havası,
Bəxtimin bəyaz havası
Çarəmə sənlə gəlmişdi.
Ayrılığın boz havası,
Ruhumun payız havası,
Şeirimin buz havası
Səndən qopdu, səndən düşdü.
