Ədəbiyyat

Qız pəncərə arxasında oturub gecənin küçəni necə fəth etdiyinə baxırdı. Başını pərdəyə söykəyəndə burnu

Əgər Rüstəm kişi sözünün üstündə möhkəm durmasaydı, yəqin qız toyuna da zurnaçı çağıracaqdılar.

On beş yaşlı Yoko evə qayıdanda rəngi-ruhu ağarmışdı. – Başım ağrıyır. Dəhşətli bir şey görmüşəm.

Yəhya bəy Dilqəm — Təxminən XVIII əsrin sonu – XIX əsrin 1-ci yarısında Şəmkir rayonunun Dəllər-Cırdaxan

Od insanı yandırıb külə döndərir, su batırır.  Od insanı soyuqdan qoruyur, su insanın yanğısını söndürür.

– Boy, boy xoş gördük, ay Savet kişi! Şura arvad nətərdi? Oktyabr neynir? Aprel nağayrır? Üzüm ayağının

…Həmin qızı yenə də avtobus dayanacağında gördü. Əvvəlcə sevindi, ancaq bu sevincin ömrü bir neçə dəqiqəlik oldu.

Pəncərədən baхıram. Pəh-pəh! Nə gözəl mənzərə, nə dadlı hava!.. Başmaq sеyrinə çıхmaq mеylindəyəm. Paltarımı gеyirəm;

Uşaqlar intihar edir, ilahi!   Özümə gələ bilmirəm — xəbər kanallarında acı bir xəbər getdi: Ata

BORCUNU VER ÇIXIM GEDİM A zalım, borcunu ver çıxım gedim, Borcu ayla, illə saxlamazlar ki! İmkan vermə